Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa – organu stojącego w myśl art. 186 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów, na postawie art. 16 ust. 4 Ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. z 2024 r. poz. 1186):
1. Wyraża dezaprobatę wobec działań i zapowiedzi Ministra Sprawiedliwości, które podważają niezależność władzy sądowniczej, suwerenność państwa polskiego oraz zaufanie obywateli do wymiaru sprawiedliwości. W świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 marca 2022 r. sygn. K 7/21, Rada podkreśla konieczność przestrzegania zasad konstytucyjnych i ustawowych regulujących ustrój sądownictwa w Polsce.
2. Za rażące nadużycie władzy i sprzeczne z prawem uznaje:
- zawieszanie prezesów sądów lub wiceprezesów z powodu ich powołania na stanowiska sędziowskie na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej ustawą z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 3) lub za udzielenie pisemnego poparcia kandydatowi do KRS. Czynienie komukolwiek zarzutów za korzystanie z uprawnień nadanych ustawą jest niedopuszczalne w państwie praworządnym i podważa zasadę legalizmu (art. 7 Konstytucji RP) oraz zasadę zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa;
- odwołanie sędziego Jarosława Dudzicza ze stanowiska członka Rady Programowej Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury wskazanego przez Krajową Radę Sądownictwa – dokonanego z rażącym naruszeniem art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 roku o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury (Dz.U. z 2022 r. poz. 217 ze zm.).
3. Przypomina o wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 października 2024 r., sygn. K 2/24, w którym stwierdzono konieczność udziału Krajowej Rady Sądownictwa w procedurze zawieszania i odwoływania prezesów sądów powszechnych.
4. Wyraża zdecydowany sprzeciw wobec wypowiedzi Ministra Sprawiedliwości, który zapowiedział kierowanie roszczeń finansowych w imieniu Skarbu Państwa do sędziów za sam fakt orzekania, co stanowi ich konstytucyjną powinność. Takie działania stanowią niedopuszczalną ingerencję władzy wykonawczej wobec sędziów, godzą w oczywisty sposób w niezawisłość sędziowską będącą gwarancją prawa obywatela do sądu i mają na celu wywołanie efektu mrożącego. Jest to sprzeczne z zasadą trójpodziału władz (art. 10 Konstytucji RP) oraz obowiązkiem ochrony niezawisłości sędziowskiej i odrębności władzy sądowniczej (art. 173 Konstytucji RP). Minister Sprawiedliwości jako organ władzy wykonawczej, nie ma uprawnień do kwestionowania statusu sędziów powołanych zgodnie z prawem, wywierania na nich presji mającej powstrzymać ich od wydawania wyroków w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej.
5. Przypomina, że zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 marca 2022 r. (sygn. K 7/21, opublikowany w Dz. U. z 2022 r. poz. 574) art. 6 ust. 1 zdanie pierwsze Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, ze zm.), nie upoważnia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka ani sądów krajowych do dokonywania oceny zgodności z Konstytucją i Konwencją ustaw dotyczących ustroju sądownictwa, właściwości sądów oraz ustawy określającej ustrój, zakres działania, tryb pracy i sposób wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa. Wyrok ten potwierdza suwerenność Rzeczypospolitej Polskiej w kształtowaniu ustroju władzy sądowniczej, w tym procedur nominacyjnych sędziów oraz wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa. Polska, jako suwerenne państwo, samodzielnie określa zasady funkcjonowania swoich organów władzy publicznej, bez ingerencji zewnętrznej, co wynika wprost z art. 2, art. 8 i art. 176 Konstytucji RP.
6. Uznaje za nieuzasadnione i sprzeczne z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego zawieranie przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka ugód ze stronami w sprawach, w których przedmiotem skargi jest fakt wydania orzeczenia przez sędziów powołanych przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa. Takie działania podważają legitymację konstytucyjnie umocowanych organów państwa i mogą prowadzić do destabilizacji systemu prawnego.
7. Krajowa Rada Sądownictwa wzywa Ministra Sprawiedliwości do natychmiastowego zaprzestania działań ingerujących w niezależność sędziów i sądów, w tym do wycofania zapowiedzi roszczeń finansowych w stosunku do sędziów oraz do zaniechania zawieszeń i odwołań sędziów z pełnionych funkcji, opartych na kwestionowaniu legalności nominacji sędziowskich lub poparciu udzielonym sędziom kandydującym do Krajowej Rady Sądownictwa.